تدویر محافل هشتم
مارچ روز جهانی زن در نقاط مختلف کشور
دستۀ هشت مارچ زنان افغانستان از هشتم مارچ
روز جهانی زن، با برگزاری محافل مختلف در نقاط مختلف کشور، تجلیل به عمل آورد. ذیلاً
گزارشات مختصر این محافل تقدیم می گردد:
محفل اول:
دستۀ هشت مارچ زنان افغانستان، از هشتم
مارچ روز جهانی زن به تاریخ 6 مارچ 2015 در .... طی محفل باشکوه بزرگداشت به عمل آورد.
چون هشت مارچ مصادف بود به روز یک شنبه و این روز رخصتی نیست و روز رسمی کاری می
باشد،محفل دو روز قبل از آن در روز جمعه، که روز رخصتی عمومی است،دایر گردید.
درین محفل به تعداد زیادی از زنان، دختران
و پسران جوان شرکت کردند. استقبال از برنامه بی مانند بود که حتا به نسبت پر شدن
چوکی ها و نبود جای،بسیاری
ها با حالت ایستاده محفل را تا آخر همراهی نمودند.داشته های ارائه شده در محفل،
برای همه ی اشتراک کنندگان جالب، دلچسب و رهایی بخش بود. برنامه بیش از دو ساعت
دوام نمود. زمانیکه گردانندۀ برنامه ختم محفل را اعلان نمود، شرکت کنندگان علاقه
به ختم برنامه نداشتند و توقع داشتند تا محفل بیش ازاین دوام یابد.درین محفل مقاله
ها و اشعار انقلابی به زبان های دری و پشتو خوانده شد، یک سخنرانی به زبان دری
ایراد گردید، یک ترانۀدری توسط دو دختر خورد سال و همچنان نمایشات ورزشی بوسیلۀ
دختران خورد سال اجرا گردید که مورد استقبال و توجه ی اشتراک کنندگان قرار گرفت.
محفل دوم:
محفل تجلیل از هشت مارچ روز جهانی زن در
روز جمعه ششم مارچ در یکی از سالون های شهر ... برگزار گردید. در بیرون سالون، در
مقابل زینه های ورودی شعار" روز هشت مارچ روز جهانی زن بر تمام زنان جهان
مبارک باد" نصب گردیده بود. این شعار احساس تازه ای برای هر فردی که داخل
تالار می شد می داد. داخل سالون نیز با شعارهای انقلابی مزین گردیده بود و موزیک
نرم و آرام با ترانه های میهنی و انقلابی گوش ها را نوازش می داد. در این محفل
حدود 130 نفر از زنان و مردان مبارز شرکت نموده بودند. محفل به ساعت تقریباً سه
بعد از ظهر با خواندن افتتاحیه، توسط یکی از زنان دستۀ هشت مارچ زنان افغانستان،
آغازگردید.
افتتاحیه با صراحت تام اشغالگری امپریالیست
ها و امضای پیمان امنیتی میان رژیم دست نشانده و اشغالگران امریکایی را به شدت
تقبیح نمود. افتتاحیه صراحت داشت که:
« برگزاری چنین محافلی نشان میدهد که حق
نمی تواند یک تحفه اهدایی از طرف امپریالیست ها باشد، بلکه باید با زور از حلقوم
شان بیرون کشیده شود.»
به تعقیب آن یکی از دختران پر شور مبارز و
انقلابی گردانندگی محفل را در دست گرفت و تا آخر محفل با صحبت ها و اشعار پر شور و
انقلابی توانست محفل را بخوبی گرم نگه دارد. چند تن دیگر از دختران پرشور و انقلابی
با خواندن اشعار و مقالات انقلابی به گرمی محفل افزودند. یکی از دختران انقلابی
سخنرانی ای داشت که بیش از بیست دقیقه را در بر گرفت. این سخنران وضعیت زنان را از
دورۀ نهضت امانی تا رژیم دست نشاندۀ کنونی بطور دقیق و همه جانبه مورد بررسی و
تحلیل قرار داد که با کف زدن های ممتد حاضرین در تالار بدرقه گردید. جالبتر از همه
این بود که یک تن از زنان شجاع، از یکی از ولسوالی های دوردست ولایت ... به
نمایندگی زنان آن ولسوالی برای شرکت در محفل آمده بود و قطعه شعری را نیز دکلمه
نمود. دو پارچه سرودی که توسط یکی از دختران دستۀ هشت مارچ زنان افغانستان
اجرا گردید، رنگ و بوی دیگری به محفل
بخشید.
در اخیر محفل قطعنامۀ مشترک محافل تجلیلیه
روز جهانی زن توسط یکی از زنان انقلابی دستۀ هشت مارچ زنان افغانستان به خوانش
گرفته شد که با کف زدن های ممتد بدرقه گردید. قطعنامه، انتخابات ریاست جمهوری رژیم
را ناکام ترین انتخابات در تاریخ انتخابات کل کشورهای جهان خواند و رژیم دست
نشاندۀ کنونی را نا کارآمد تر از رژیم دست نشاندۀ گذشته دانست. همچنین در این
قطعنامه صلح خواهی رژیم پوشالی با طالبان یک صلح خواهی فریبنده و کرنش مزدور
منشانۀ رژیم دست نشانده در مقابل دولت مداخله گر پاکستان اعلام گردید. قطعنامۀ
مشترک محافل تجلیلیۀ روز جهانی زن، اشغالگران امپریالیست و رژیم پوشالی را دشمن
عمدۀ توده های ستمدیدۀ افغانستان اعلام نمود و این نکته را خاطر نشان ساخت که اگر
طالبان دیر یا زود از مقاومت در برابر اشغالگران و رژیم پوشالی دست بکشند و به
بخشی از رژیم دست نشانده بدل شوند، آنها نیز به بخشی از دشمن عمده کشور و مردمان
کشور و بخصوص زنان تبدیل می گردند.
در قطعنامۀ مشترک ... به رژیم پوشالی و
طالبان هشدار داده شد که:
« ما اعلام می کنیم که اگر طالبان با پذیرش
قرار داد امنیتی رژیم دست نشانده با اشغالگران امریکایی و در نتیجه با دست کشیدن
از مقاومت علیه اشغالگران، به بخشی از این رژیم تبدیل گردند و رژیم بخواهد یکبار
دیگر دسته های قرون وسطایی سرکوبگر زنان را فعال سازد، باید لشکری از ملالی ها و
ناهید ها را در مقابل خود ببیند.»
اجرای برنامۀ محفل تماماً توسط زنان و
دختران دستۀ هشت مارچ زنان افغانستان صورت گرفت و مجموعاً 9 نفر از زنان و دختران
جوان در اجرای برنامه سهم گرفتند. محفل دقایقی پس از ساعت 5 عصر با کف زدن های
ممتد حضار خاتمه یافت.
محفل سوم:
هشت مارچ روز جهانی زن همه ساله توسط دستۀ
هشت مارچ زنان افغانستان در ... تجلیل می گردد و امسال نیز به روز یکشنبه مورخ 8
مارچ تجلیل گردید. جلسه مدت یک ونیم ساعت دوام کرد. به تعداد 65 نفر در جلسه شرکت
کرده بودند. اکثریت شرکت کنندگان را زنان و دختران جوان تشکیل می داد ولی تعداد
محدودی از مردان نیز در جلسه حضور داشتند. جلسه ساعت دو بعد از ظهر یکشبنه مورخ
هشت مارچ شروع و ساعت سه و سی دقیقه خاتمه یافت. برنامۀ جلسه شامل سه مقاله، دو
قطعه شهر، یک ترانه و قطعنامۀ مشترک محافل بود و در آخر نمایش ورزشی توسط دختران
خورد سال اجرا شد.
جلسۀ امسال عمدتاً روی عقد قرار داد امنیتی
رژیم با دولت امپریالیستی امریکا تمرکز یافته بود. بحث ها برای شرکت کنندگان خیلی
جالب بود، زیرا بعضی از شرکت کنندگان محفل برای اولین بار این گونه بحث ها را می
شنیدند.
روز جهانی زن توسط "ریاست امور
زنان" رژیم در ولایت نیز بصورت نمایشی تجلیل گردد و برای شرکت کنندگان تحایفی
داده می شود. در جلسۀ دستۀ هشت مارچ زنان افغانستان به این نکته اشاره شد که روز
هشت مارچ روز تحفه دادن و تحفه گرفتن نیست، بلکه روز تجدید عهد برای پیشبرد مبارزات
حق طلبانۀ زنان است.
در آخر جلسه تعدادی از زنان خواستار همکاری
با دستۀ هشت مارچ زنان افغانستان گردیدند و این خواست شان مورد استقبال قرار گرفت.
گزارشات
مفصل این محافل در آیندۀ نزدیک ارائه خواهد شد. علی العجاله "قطعنامۀ مشترک محافل تجلیلیۀ روز جهانی زن" را خدمت خوانندگان تقدیم می نماییم:
قطعنامۀ مشترکِمحافل
تجلیلیۀ روز جهانی زن
در 8 مارچ 2015 (17
حوت 1393)
امسال روز جهانی زن را در حالی تجلیل می
کنیم که رژیم دست نشانده و روی کار آمده طبق دستور اشغالگران امریکایی، با امضای
قرارداد امنیتی با اشغالگران امپریالیست امریکایی، استقلال و آزادی کشور و مردمان
کشور را یکبار دیگر به آنها فروخته است. اگر تا دیروز نیروهای متجاوز و اشغالگر
امپریالیست های امریکایی و متحدین شان، حضور تجاوزکارانه و اشغالگرانۀ شان را در
افغانستان زیر نام فریبندۀ به اصطلاح سازمان ملل متحد توجیه می کردند، امروز این
توجیه به اصطلاح قانونی، از طریق توسل به قراد داد امنیتی امضا شده میان باداران
اشغالگر و مزدوران دست نشاندۀ شان، به عمل می آید.
واضح است که این توجیهات فریبنده نه دیروز
توانست ماهیت اشغالگرانۀ امپریالیست های امریکایی و متحدین شان و ماهیت وطنفروشانۀ
رژیم دست نشاندۀ آنها را پوشیده نگه دارد و نه امروز و فردا می تواند. رژیم تحت
سردمداری اشرف غنی احمدزی در واقع ادامۀ همان رژیم تحت سردمداری حامد کرزی است و
همانقدر دست نشانده است که در آن زمان بود. در واقع آنچه باعث شکلگیری مفتضحانۀ
حکومت مشترک اشرف غنی احمد زی و عبدالله عبدالله گردید، دو دور انتخابات ریاست
جمهوری رژیم نبود، بلکه مداخلۀ آشکار وزیر خارجۀ امریکا بود و همین مداخله حتی
نامگذاری فعلی رژیم پوشالی (حکومت وحدت ملی) را نیز رقم زد.
اما در حال حاضر این رژیم چندین برابر
بیشتر نسبت به زمان حامد کرزی یک رژیم ناکام و ناکارآمد محسوب می گردد. انتخابات
ریاست جمهوری رژیم که در 16 حمل سال 1393 یعنی 11 ماه قبل شروع گردید، ناکام ترین
انتخابات در تاریخ انتخابات کل کشورهای جهان به شمار می آید. اینک با گذشت 11 ماه
از زمان شروع این انتخابات، هنوز رژیم نتوانسته است کابینۀ خود را شکل دهد و به
این ترتیب تقریباً در طول سال جاری خورشیدی حتی در سطح کابینه و در مرکز، حالت فوق
العاده داغان و ابتری داشته است، چه رسد به سطح ولایات و ولسوالی ها.
از قرار معلوم رژیم دست نشانده تمام هم و
غم خود را روی شروع مذاکرات با طالبان بخاطر به اصطلاح برقراری صلح در افغانستان
متمرکز کرده است. با موجودیت قرارداد امنیتی میان اشغالگران امریکایی و رژیم دست
نشانده، که گویا زمینۀ قانونی حضور دراز مدت قوای اشغالگر در خاک افغانستان را در
چندین پایگاه استراتژیک نظامی فراهم کرده است، این صلح خواهی در واقع فقط می تواند
یک صلح خواهی فریبنده باشد و نه چیز دیگری. محور این صلح خواهی فریبنده، کرنش
مزدورمنشانۀ آشکار رژیم دست نشانده در مقابل دولت مداخله گر پاکستان است و بر پایۀ
این دید پیش برده می شود که دولت پاکستان می تواند طالبان را وادار به شروع مذاکرات
با رژیم پوشالی نماید. در صورتی که طالبان به بخشی از این پروسۀ صلح خواهی فریبنده
تبدیل گردند، واضحاً نشان خواهند داد که آنها بنا به دستور دولت پاکستان به این
پروسه پیوسته اند و ارادۀ مستقلی از خود ندارند. بهر حال، پیدایش چنین وضعیتی در
واقع آغاز آشکار تسلیم طلبی طالبان در قبال اشغالگران امریکایی و رژیم پوشالی
خواهد بود.
دستۀ 8 مارچ زنان افغانستان که مبارزات حق
طلبانۀ خود را در زمان امارت اسلامی طالبان و در محیط پناهندگی در مناطق پشت خط
دیورند شروع کرد، قبل از همه از سوی بنیادگرایان افراطی پاکستانی پشتیبان امارت
اسلامی طالبان مورد تهدید قرار گرفت. ما علیه این تهدیدات ایستادگی کردیم و به
مبارزات مان ادامه دادیم.
دستۀ 8 مارچ زنان افغانستان، پس از تجاوز
امپریالیست های امریکایی و متحدین شان به افغانستان، اشغال کشور توسط آنها و
شکلدهی رژیم دست نشانده توسط اشغالگران، اعلام نمود که دشمن عمدۀ کنونی کشور و
مردمان کشور و در نتیجه دشمن عمدۀ زنان افغانستان، اشغالگران و رژیم دست نشانده
است. ما از آن زمان تا حال، نه تنها عمدتا ًدر داخل افغانستان بلکه طبق توان در
خارج از کشور نیز علیه اشغالگران و رژیم پوشالی به عنوان دشمن عمدۀ کشور، مردمان
کشور و زنان کشور رزمیده ایم و کماکان می رزمیم.
ولی اگر طالبان بنا به دستور دولت پاکستان
به پروسۀ مذاکرات با رژیم دست نشانده بپیوندند، قویاً احتمال می رود که دیر یا زود
از مقاومت علیه اشغالگران و رژیم پوشالی دست بکشند و در نهایت به بخشی از رژیم دست
نشانده تبدیل گردند. در چنین صورتی مسلم است که طالبان به بخشی از دشمن عمدۀ کشور
و مردمان کشور، منجمله زنان کشور، مبدل خواهند شد. اما این بار نباید ممکن گردد که
زنان افغانستان مثل دورۀ امارت اسلامی طالبان مورد سرکوبگری های قرون وسطایی قرار
بگیرند.
ما اعلام می کنیم که اگر طالبان با پذیرش
قرار داد امنیتی رژیم پوشالی با اشغالگران و در نتیجه با دست کشیدن از مقاومت علیه
اشغالگران، به بخشی از این رژیم تبدیل گردند و رژیم بخواهد یکبار دیگر دسته های
قرون وسطایی سرکوبگرِ زنان را فعال سازد، باید لشکری از ملالی ها و ناهید ها را در
مقابل خود ببیند.
"دســتــۀ 8
مــارچ زنــان افــغــانــســتــان"
8 مارچ 2015 (17 حوت
1393)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر