دسته هشت مارچ

وضعیت زندانیان درزندان های کشورچگونه است؟

" آزاد " 8/1/135

بعد از اشغال افغانستان توسط اشغالگران امریکایی و متحدین شان نه تنها وضعیت توده های ستمدیده افغانستان بدتر گردیده، بلکه وضعیت زندانیان و بخصوص زندانیان زن و پسران نوجوان به حالت اسفناکی رسیده است.

اگربخواهیم ازوضعیت زندانیان درزندان های کشوردر مدت 15 سال گذشته صحبت کنیم شاید ده ها کیلو کاغذ را در برگیرد. اکثریت زندانیان تحت فشار های بیش از حد روحی و جسمی قرار دارند، اما شبکه های به اصطلاح آزاد که ساخته و پرداخته اشغالگران و مزدوران شان می باشند این وضعیت اسفناک درون محابس را وارونه جلوه میدهند وسعی می ورزند تا جنایاتی که در حق محبوسین و بخصوص محبوسین زن و پسران نو جوان انجام می شود از مردم پنهان نگهدارند.

 به گفته  تعدادی از محبوسین هرات، آنها آنقدرتحت فشار مزدوران رژیم قراردارند که به مرگ شان راضی اند. بقول بعضی شان، رئیس زندان و تعدادی از افسران زندان به جای دفاع از آبرو و حیثیت زندانیان، زندان را به فا حشه خانه ای برای عیش ونوش خود تبدیل نموده اند. این وضعیت اسفناک از همه بیشتر روح و جسم بسیاری از محبوسین را می آزارد.

مسئولین محبس، زندانیان زن و پسر بچه های نوجوان را بیش از حد زیر فشار قرار می دهند و از این طریق بسیاری شان را وادار می کنند تا به خواست پلید شان تن دهند. آن عده از زنان و پسران جوانیکه از این طریق حاضر نمی شوند تا امیال شوم شان را بر آورده نمایند، شب ها به بهانه تحقیقات به دفتر کاری شان برده می شوند و به زور به آنها تجاوز می نمایند.

بدتر از همه که تعدادی از زندانیان زن به اثر فشاریکه روی شان وارد شده با جنایتکاران زندان همدست شده اند، آنها دیگر زندانیان را تحت فشار قرارمی دهند و وادار به عمل ناشایست نموده تا برای عیش و نوش جنایتکاران زندان آماده شوند.

رژیم دست نشانده از ابتدای دستت نشاندگی خانه های به اصطلاح امن را برای زنان و دخترانیکه جا و مکانی ندارند ایجاد نمود. رسانه های وابسته به اشغالگران ومیهن فروشان سر وصدا راه انداختد که رژیم پوشالی از منافع زنان دفاع می نماید.

زنانیکه با شوهران شان مشکلی پیدا نمودند وقتی به ریاست های امور زنان در ولایات مراجعه نمودند، این ریاست ها ایشان را به خانه های" امن" جا به جا نموده و به ایشان اطمینان داده که از حقوق و حیثیت  ایشان دفاع می نمایند و به همین دخترانیکه از ازدواج های اجباری فرار نمودند همین قول داده شد و به  خانه های" امن " برده می شوند.

همینکه زنان و دختران جوان در این خانه ها جا به جا گردیده سر و کله جنایتکاران رژیم پوشالی پیدا می گردد و زنان و دختران معصوم را مورد تجاوز قرار می دهند. امروز در کشور خانه های " امن " به فاحشه خانه های برای جنایتکاران رژیم دست نشانده تبدیل گردیده است.

 جنایتکاران زندان ها و خانه های به اصطلاح امن کشور را به فاحشه خانه، قمارخانه و به اصطلاح(دیسکوتیک)برای خود تبدیل نموده اند. هر ساعتی که دل شان بخواهد برای عیش و نوش به آنجا میروند وهمراه زندانیان بی کس و بی سر پناه ازطریق زور و با آوردن بوتل های مشروب ساعت ها به عیش و نوش می پردازند.

همانطوریکه رژیم دست نشانده حامد کرزی در مدت سیزده سالی که به چوکی دست نشاندگی تکیه زده بود به جز از درد و رنج، فقر و بیکاری، قتل وقتال، اختطاف و تجاوزات جنسی کاری انجام نداده به همان قسم رژیم پوشالی به اصطلاح وحدت ملی که توسط جان کری به کرسی دست نشاندگی تکیه زده جز فحاشی و بی بند و باری، فساد و جنایت، کاری انجام نداده و کشور را به جهنم سوزان برای مردمان و بخصوص زنان ستمدیده کشور تبدیل نموده است.

قرار است که امسال انتخابات مضحکه و نمایشی شوراهای ولایتی توسط اشغالگران و رژیم دست نشانده راه اندازی شود، بناء از تمامی هموطنان ستمدیده کشور می خواهم که فریب میهن فروشان را نخورده و به پای صندوق های رای نروند و انتخابات را بطور وسیع تحریم نمایند.

هموطنان ستمدیده!  

وقت آن است دست به دست هم داده و دیگرفریب این جنایتکاران و خائنین ملی و میهن فروش را نخورده و به مقاومت همه جانبه ملی مردمی و انقلابی علیه اشغالگران و رژیم دست نشانده شان به پردازیم. زیرا یگانه راه نجات از این همه مصیبت و بدبختی اتحاد  و همبستگی تمامی اقشار زحمتکش برای مبارزه علیه اشغالگران و رژیم دست نشانده می باشد. باید این مبارزه تحت رهبری و پیشآهنگی طبقه کارگر تا بیرون راندن قهری اشغالگران و سر نگونی رژیم دست نشانده ادامه پیدا کند و بعدا این مبارزه تا آنجا پیش رود که دیگر نشانی از ستم باقی نماند.

به امید چنین روزی به مبارزه بر خیزید و به پیش حرکت نمایید، زیرا از طریق مبارزه جدی و پیگیر تمام اقشار زحمتکش وبخصوص زنان ستمدیده است که زنجیرهای ستم پاره می شود. پس باید برای پاره نمودن زنجیر های ستم متحد گردید و تمام نیرنگ های اشغالگران و میهن فروشان را خنثی نمود.